Inleiding:
Straatverlichting is al eeuwenlang een vitaal aspect van het stadsleven. Als een van de dingen die onmogelijk over het hoofd gezien kunnen worden, spelen straatlantaarns een belangrijke rol in de openbare veiligheid en de verfraaiing van de omgeving. In de moderne wereld van vandaag is het gemakkelijk om het grote belang van straatverlichting over het hoofd te zien. Omdat ze op bijna elke weg te vinden zijn, is hun bestaan immers alledaags en zijn het innovaties die er zouden moeten zijn. Maar heb je je nooit afgevraagd wat de geschiedenis van deze lichten is? Over wie de straatverlichting heeft uitgevonden? En wanneer werden straatlantaarns uitgevonden? In dit artikel geven we een overzicht van de geschiedenis van straatverlichting.
Wanneer werden straatlantaarns uitgevonden?
Vroeg begin: Het pad verlichten
Het idee om donkere straten en openbare ruimtes te verlichten stamt uit de oude beschavingen (China, Griekenland en Rome). De beschikbare vormen van verlichting waren natuurlijke lichtbronnen, zoals de maan. Deze vroege samenlevingen vertrouwden ook op vuur om hun paden te verlichten en gebruikten kaarsen en olielampen om door de duisternis te navigeren.
De eerste beschaving die mogelijk gebruik maakte van verlichting op een vaste plek was het oude China in 500 v. Chr. De inwoners van Peking gebruikten holle bamboebuizen en natuurlijk voorkomende gasopeningen om straatverlichting te maken.
In het oude Rome maakten ambachtslieden olielampen van klei met een lont van katoen of vlas. Deze pit regelde dan de beweging van de olie naar de vlam en droeg bij aan de verlichting van de lamp. In dit tijdperk gebruikten de rijken van het oude Rome olielampen om hun villa's te verlichten. Ze hadden slaven, lanternarii genaamd, die verantwoordelijk waren voor het aansteken, controleren en doven van de vlammen. Deze primitieve lampen verlichtten de donkere Romeinse straten en zijn de vroegste uitvindingen op het gebied van straatverlichting. Hun belangrijkste doel was veiligheid, omdat ze mensen beschermden tegen struikelen in het donker en overvallers weghielden.
Na verloop van tijd gebruikten steden in de Middeleeuwen een combinatie van fakkels en lantaarns om hun straten te verlichten. Inwoners drenkten droog hout in olie om de fakkels aan te steken. En ze maakten lantaarns van glas of metaal om olielampen in te doen en de omgeving te verlichten.
Openbare straatverlichting: Het Londense decreet van 1417
Vóór het tijdperk van de elektriciteit ontstond een baanbrekend moment in de geschiedenis van de straatverlichting.
In 1417 vaardigde de toenmalige burgemeester van Londen, Sir Henry Barton, een verordening uit die de bewoners verplichtte om in de winter na zonsondergang brandende olielantaarns buiten hun huizen te plaatsen. Deze innovatieve maatregel was het eerste georganiseerde straatverlichtingssysteem in de stad dat zorgde voor goed verlichte en veilige ruimten.
Snel vooruit naar 1745, toen gerenoveerde olielantaarns de straten van Parijs verlichtten, en 1757 toen Benjamin Franklin ze in de Verenigde Staten introduceerde. De goede Sir Franklin was de uitvinder van de straatverlichting in de Verenigde Staten. Hij maakte zijn versie met de glazen bollen in Londen als voorbeeld. Zijn ontwerp van een oliekaars omgeven door een glazen huis met vier panelen zorgde ervoor dat de lucht via de onderste spleten in het huis kwam en de rook via de pijpen erboven naar buiten ging. Deze nieuwe uitvinding werd vervolgens gebruikt om de straten van de VS te verlichten.
Een keerpunt bereiken met gasverlichting
De vraag "Wanneer zijn straatlantaarns uitgevonden?" heeft geen eenduidig of precies antwoord. De geschiedenis van straatverlichting loopt door de annalen van de menselijke beschaving, met briljante geesten die zich inspanden om de technologie met meerdere herzieningen te perfectioneren.
Eén zo'n geest is de Schotse ingenieur William Murdoch, die eind 1700 gasverlichting uitvond. De eerste demonstratie van de gaslamp was in 1792 toen William de lampen in zijn huis gebruikte. Niet lang daarna ging hij nog een stap verder door in 1798 het hoofdgebouw van Soho Foundry te verlichten met zijn uitvinding. Daarna gebruikte William Murdoch zijn gaslamp op kolen om de voorkant van Soho Foundry te verlichten in 1802. Londen vierde de nieuwe eeuw door deze innovatie te gebruiken om vijf jaar later de eerste straat op gas te verlichten.
De Verenigde Staten sloten zich al snel aan bij de beweging om in 1816 gaslampen in de straten van Baltimore te monteren. Vier jaar later volgde Parijs de beweging om een betrouwbaardere en consistentere vorm van verlichting te krijgen.
Elektrische booglampen in de lichtstad
Yablochkovs demonstratie van zijn briljante booglampen op de Parijse Expositie van 1878 langs de Avenue de l'Opéra leidde tot een sterke verkoop van aandelen van gasbedrijven. Parijs, niet te overtreffen door zijn collega's, zorgde in 1878 voor een revolutie op het gebied van straatverlichting na het gebruik van de "Yablochkov-kaars" in een lantaarnpaal. Deze nieuwe technologie gebruikte de kracht van wisselstroom tussen koolstofelektroden om ervoor te zorgen dat beide elektroden even snel brandden en zo een intense lichtuitbarsting genereerden.
Kort daarna, in 1881, waren er al 4000 Yablochkov kaarsen in gebruik die al snel de oude gaslantaarns vervingen. De vlambooglamp had echter twee grote nadelen. Ten eerste is het licht van de elektrische booglamp hard en intens. Ze waren onmisbaar op industrieterreinen, maar bleken te oncomfortabel in de straten van de stad. Het andere nadeel is dat, omdat koolstofelektroden snel verbranden, vlambooglampen veel onderhoud vergen en een korte levensduur hebben. Deze twee nadelen dragen ertoe bij dat vlambooglampen aan het eind van deze eeuw als straatverlichting worden afgeschaft.
Zwaan en de gloeilamp van Edison
De elektrische revolutie markeerde het einde van de 19e eeuw. Briljante geesten als Sir Joseph Swan en Thomas Edison zijn twee figuren die een grote invloed hebben gehad op de geschiedenis van de straatverlichting en zelfs op de huidige verlichtingssystemen. Sir Swan en Thomas introduceerden hun gloeilampen aan het publiek in 1879. Maar de onderscheidende factor tussen beide producten is dat Edison een manier vond om een zuiver vacuüm in zijn gloeilampen te creëren. Hierdoor werden de gloeilampen met kooldraad van Thomas Edison de voorkeurslamp voor zowel huizen als straatverlichting.
Zijn gloeilamp kon de concurrentie overtreffen door een combinatie van drie dingen die hem economisch praktisch maakten: een zeer effectief gloeimateriaal, een groter vacuüm en een hogere weerstand.
Moderne ontwikkelingen
Net als elke innovatie in de geschiedenis van de mens blijven straatlantaarns vooruitgang boeken bij het verlichten van onze huizen, monumenten en straten. De verschillende straatlantaarns die werden uitgevonden - van het tijdperk van de handlantaarns tot de gloeilampen - legden de basis voor stedelijke verlichtingssystemen.
In de jaren 1930 ontstonden in Europese steden lagedruknatriumlampen, die in 1965 al snel werden vervangen door hogedruknatrium (HID) alternatieven. Lagedruknatriumlampen hebben een verwijderbare buitenmantel en vacuümlagen voor isolatie. Hierdoor kunnen de lampen een hoge temperatuur behouden terwijl het natrium in dampvorm blijft. HID's volgen hetzelfde principe maar zijn efficiënter dan lagedruknatriumlampen. Ze hebben ook een uitstekende kleuruitvoering, waardoor ze een geschikte verlichtingskeuze zijn voor straten over de hele wereld. De belangrijkste concurrent van hogedruknatriumlampen zijn LED lampen, die al in 1962 bestonden. De uitvinder Nick Holonyak Jr. creëerde straatlantaarns met een ongeëvenaarde energie-efficiëntie, een lange levensduur en aanpasbare lichtinstellingen.
Conclusie:
Kun je nu antwoorden op de vraag wie de straatlantaarn heeft uitgevonden? Straatlantaarns hebben een lange ontwikkelingsgeschiedenis en hun uitvinding kan niet aan één persoon of moment worden toegeschreven. Over het algemeen waren de uitvinding en evolutie van straatlantaarns een geleidelijk proces waarbij meerdere uitvinders en technologische ontwikkelingen betrokken waren gedurende vele eeuwen.
